الف-کالا باید شرایط لازم را برای ترخیص از گمرکات ایران و عراق داشته باشد (با مراجعه به منوی همین وبسایت میتوان آن شرایط را مطالعه بفرمائید).
ب-بعضی از کالاها باید با توجه به شرایط مختلف بازار مصرف عراق نظیر شرائط آب و هوایی، الگوهای مصرف، الگوهای فرهنگی، تفاوت در استانداردهای عراق با ایران و تفاوتهایی که به حکم قانون و دولتی میباشد و نیز سایر شرایط دیگر تولید بشود و به بازار عراق صادر شود و برای بسط و شرح این تفاوتها چند مورد به عنوان مثال در زیر ذکر میگردد:
ج- از نظر الگوهای مصرف: مثلاً در عراق و در زمستان از تجاری نفتی یا گازی استفاده نمیشود بخاطر اینکه سوخت در عراق به نرخ جهانی عرضه و مصرف میشود و یک تجاری نفتی اگر بخواهد 20 لیتر در شبانه روز نفت مصرف بکند،چیزی در حدود 15 دلار در روز باید نفت مصرف بکند، به همین علت مردم عراق ترجیح میدهند از بخاری برقی و آبگرمکن برقی استفاده بکنند.
د- یا مثلاً بخاطر اینکه در تمام عراق از مبل و کاناپه استفاده میشود، کسی از پشتی استفاده نمیکند و از قالی ماشینی آن هم فقط در فصل سرد استفاده میگردد و با شروع فصل گرم قالی را بر می دارند و بجای آن موکت میاندازند و به اصطلاح بازار قالی بسیار کم رونق و پشتی اصلاً بازار ندارد.
س- در بخش مصالح و لوازم ساختمانی و الگوهای ساخت و ساز میتوان به چند مورد اشاره کرد مثلاً در عراق در ساخت و ساز از بتن مسلح بسیار استفاده میکنند و حتی سقفهای آنان تماماً بتن مسلح است و مردم به سبک سازی سقف اعتقاد ندارند و از یونولیت سقفی و یا بلوک سقفی سفالی اصلاً استفاده نمیکنند و به اصطلاح این دو کالا یعنی یونولیت سقفی و بلوک سقفی سفالی در بازار عراق فروش ندارد ویا اینکه از نوع پریز برقی که ما در ایران استفاده میکنیم، اصلاً استفاده نمیکنند زیرا آن را غیر ایمنی میدانند و از پریز برق ترکیه ای که دارای دریچه داخلی مخصوص حفاظت از کودکان است استفاده میکنند و یا اینکه از تیرآهن در ساخت و ساز استفاده نمیکنند زیرا ساخت و ساز آنها بر پایه بتن مسلح و میلگرد است.
ش-از نظر تفاوت در استانداردها که قوانین دولتی ایجاب میکند مثلاً در مناقصات دولتی در بخش ساخت و ساز، شرایطی که در تَندرهای مناقصات درج گردیده است،مهندسین ناظر به کلیه مواد و مصالح و تجهیزات به کار رفته نظارت میکنند و بعضی از اقلام ساختمانی که در ایران و در بخش خصوصی و دولتی و مناقصات رایج است، قوانین دولتی عراق آنها را قبول ندارد و برای اجرای مناقصات مواد و وسایل و ابزارهایی را که با قوانین دولت عراق مطابقت دارد باید استفاده کرد و تولید کنندگان ایرانی باید آنها را در تولید کالا لحاظ بکنند مثلاً در ایران آجر 5 ×10 ×20 و 5/5 ×10 ×20 سانت، که یک کیلوگرم تا یک کیلوو صدگرم است رایج میباشد ولی در عراق در بخش خصوصی و مخصوصاً در مناقصات دولتی آجر 8 ×12×24 سانت که 2 کیلو به بالا وزن دارد یا آجر 7×11×23 سانت که حداقل یک کیلو و ششصد گرم وزن دارد باید استفاده شود.
ص-از نظر شرایط و الگوهای فرهنگی: در شمال عراق بخاطر دیدگاههای اجتماعی و فرهنگی خاص خودشان استفاده از پارچه مشکی بسیار کم رایج است و پیراهن مشکی برای مردان بسیار کم مصرف میشود و پارچه و پیراهن مشکی برای زنان اصلاً مصرف نمیشود و هیچ بازاری نداردالبته به غیر از مانتو،ولی درجنوب عراق پارچه های مشکی بازار دارد،پس تولید کنندۀ پیراهن مشکی نباید پیراهن مشکی زنانه و مردانه به شمال عراق بفرستد مگر در شرایط خاص و محدود.
ع-و یا اینکه بخاطر ناچیز بودن آمار دزدی در اقلیم کردستان عراق، صادرات دزدگیر اتومبیل در آنجا هیچ بازار و فروشی ندارد، پس در کل هر شرکت یا تولید کنندۀ ایرانی که کالا یا محصولی را تولید میکند باید با شناخت کامل از بازار عراق، آن کالای صادراتی را تولید بکند و با بردن نمونههایی از کالای خودش به عراق و گفتگو با تجار و عمده فروشان و زنجیرۀ توزیع، آن کالا یا مشابه آن کالا، نظر آنان را دربارۀ شرایط مختلف آن جویا شود و با استفاده از نظرات و پیشنهادات آنها تغییرات لازم را در تولید آن کالا انجام بدهد و حتی بالاتر از آن کالاهای رقیبان خصوصاً خارجیها را مورد ارزیابی دقیق قرار بدهند و نمونههایی از آنان را با خود به ایران بیاورند وآنها را مورد تجزیه و تحلیل قرار بدهند و نقاط قوت و ضعف آنها را بدست بیاورد.
منبع :
راهنمای تجارت با عراق در نرم افزار بازار
دانلود در لینک زیر با گوشی آندروید
https://cafebazaar.ir/app/parviz.parviz.parvizxan/?l=fa